Het was begin 2000.

Ik was net afgestudeerd en kwam via mijn man terecht bij S.C. Gronitas in Groningen.

Mijn man voetbalde daar en ik werd al vlot gevraagd om de verzorging van het 2e elftal op me te nemen en invalwerk bij de 1e selectie te doen.

Uiteindelijk heb ik een tijdje de volledige verzorging van de 1e selectie op me genomen. De 1e selectie speelde destijds zondag 1e klasse KNVB.

Destijds was het blijkbaar een uitzondering; Een jonge vrouw die langs de lijn stond, het veld in rende, de jongens oplapte bij blessures en wedstrijdklaar maakte.

Ik was me er niet van bewust. Ik deed het omdat ik het leuk vond.

Altijd met de jongens op pad, een hele ervaring.

Ik voelde me welkom en gewaardeerd.

Ik voelde me er thuis.

Op de foto ziet u een aandenken aan mijn tijd bij Gronitas.

De tenues zijn gedragen door mijn man. Van zijn jeugd tot 1e elftal.

De brief kreeg ik als bewijs van contractverlenging als verzorger.

Het jubileumboek dat ter ere van het 75 jarig bestaan van de club is uitgebracht.

De bel is de oude bel die boven de bar hing waar een slinger aan gegeven werd voor de laatste ronde. (Er kwam op een gegeven moment een grote nieuwe glimmende bel van een groot biermerk dat sponsor werd. Vreselijk vond ik dat ding. Kantinebeheerder Herman Sluiman stopte hem stiekem bij mij achter in de auto. Herman is inmiddels overleden en Gronitas opgeheven, dus durf ik het nu wel te vertellen).

Heden ten dage draag ik V.V. Musselkanaal een warm hart toe.

De eerste selectie is een ambitieus jong elftal.

Ik kan alleen maar zeggen tegen alle mensen met een sporthart: Steun je club ! Word lid van de supportersvereniging en ga kijken bij de wedstrijden.

Publiek is essentiëel voor alle spelers, jong en oud !